Olmazsa Olmaz

Bir kimsenin olmazsa olmazı oldunuz mu.. !!
Ben olmadım..
Belki ebeveynler için istisnai düşünülebilir ama  başka kimse için söyleyemem bunu..
Bu zaman zaman içerlediğim bir  durum..
Ayrıca bu insanları ayırdığım ama hayatımdan eleyemediğim de bir durum..
Ve bazen de haddimi bildiren; "demek bensiz de olabiliyormuş" dedirten..
Ve bu dünyada insana kendini çok da nimetten saymamayı öğreten..

Her aşk yada arkadaşlık göreceli  ilerler.. 
Kimi sonsuza dek sürebilir  yada anlık olabilir..
Ben  kendimce tüm ilişki türlerini Çıkara bağlarım..
Hatta öyle ki eve ekmek getirmeyen koca bile terk edilme riskindedir..
Başka bir örnekse mütemadiyen mutsuz,sıkıntılı davranışlar sergileyen 
bir insanı masanıza kaç kez çağırırsınız..!!
Bu az çıkarcılık çok bencillik taşımaz mı?
Bir de çevrenizdeki insanlardan kopmamak adına büründüğünüz
bilmem kaçıncı kişiliğiniz olabiliyor!! Bu ister istemez oluşuyor.. 
Bir çok insan da bunu kabul etmiyordur eminim.. Ama var ..!!
İşte birinin /lerinin olmazsa olmazı olmak için olmadığımız biri şekline dönüşmek..

Şimdi hangisine daha çok içerlemeliyim..!!
Vazgeçilmez bir sevgili yada arkadaş olamadığıma mı yoksa çevremdeki 
insanların arasında olmadığım bir hale bürünemediğime  mi!!
Aklımdan şu geçiyor;
Beni sıkan insanları yanımda istemediğimden yola çıkarak acaba 
ben kimlerin yanında olmamı istemediklerindenim..?
Biliyorum bu yazdıklarım çok karamsar ve düşündürücü..
Ama çocukluk hayallerimin elimden alınmasıyla başlayan bir eksiklik var hayatımda..
Asıl soru şu;
Bunca eksiğin içinde tam olan ne var...
Dostlar/arkadaşlıklar/aşklar/aile... ??
Burda bir çok şeye cevap  bulabiliyorum ama  dost ve arkadaş kavramlarının 
cevap kısmı boş..
Kaç kişi vardır mesela beni benden iyi tanıyan,benden bahsederken "olmazsa  olmazımdır" diyebilen..
Kaç kişi mesela üzüntümü kendi üzüntüsü gibi hisseden..
Annemin hastalığı esnasında konuşmak için bile olsa telefon defterimde 
kimi arıyacağımı bilememiştim mesela..
Çünkü beni katıksız kimin dinleyeceğini bulamamıştım..
Çok kişi oldu "bir şey lazım olursa..." diyen ama bana bir el lazımdı,bir omuz..
Yoktu kimse..
İşte o sıralarda gelmişti bu söz aklıma..
"kimsenin olmazsa olmazı değilim.."
Ve inanın bu durum ölümle  yarışır..