Yalnızım..
Eşlik eden sadece duvardaki saatin sesi .."tik tak tik tak..."
Gözüm devamlı hareket eden saniye kolunda,zamanın hiç geçmediğini sanmamıza
yarayan akrep ve yelkovana inat topukları kıçına değe değe durmaksızın geçiyor yanlarından..
Her geçen dakika leyhimize mi aleyhimize mi bilmeden biz de öylece bakıyoruz işte..
Eskiden bu zamanla tek derdim yaşlanmaktı..
Şimdi ise bambaşka..
Şu an canım ne konuşmak ne düşünmek istiyor..hatta anlamak bile istemiyorum hiçbir şeyi..
Bazen boş boş dalıyorum halının desenlerine..
o an düşündüğüm "acaba bu tarz yaşantılarda olanları bildik de kınadık mı .. ondan mı geldi tüm bunlar başa"
Ya da ..
"Annemi Rabbimden sonra öyle sevdim ki fazla mı göze battık"
Aslında bu korku bende hep vardı..
kimi zaman yatmadan evvel yada yolda yürürken vs. aklıma annesizlik babasızlık düşerdi..
Neden hala anlayamadığım bu hayaller evet geçerdi aklımdan ve baya baya film gibi olurdu,ağlardım,
hem yatmadan evvel hem de o yolun ortasında..
bir anda işte..
"Korkularınla yüzleş" dedikleri bu mu!!
Şimdi "kendinizi hazırlayın" dedikleri her şeye hazırladık kendimizi tamam evet..
Hele hele bir DİK DURUŞUM var ki,takdire şâyân..
Fakat işin aslı annemin orda benim de burda ölüyor hücrelerimiz..
Biliyor musunuz!!!
Size ben annemi nasıl sevdiğimi anlatamam,yapamam..
29 harfin tümünü sırayla yan yana getirip kelime yapsam da anlatamam..
Belki annemle ilişkimi yakinen gözleyenler az biraz anlarlar bir de Yüce Yaradan..
Arkadaşlarımla dışarı çıktığımda bile aklımdan hiç çıkmayan bir kadın O..
Alakasız bir konudan bahsederken bir anda aklıma düşen kadın O..
Şimdi ise tüm hayatım O..
"bir Allahım bir de Arzu" diyen kadın bir daha bakamıyacakmış yüzümüze,
uyanmıyacakmış,sesini duyamıyacakmışız,gittiği nasıl bir bahçeyse sevmiş orayı,
gelmesi mucize diyorlar..
Şimdi bana söyleyin ne olur !!!
Mucizelere inanır mısınız ???
