Suskunluk çöktü üstüme
Zor bir hayat karmaşası..
Sözlerin sahteliğiyle akan zaman..
Bu kadar zorun içinde kolayı bulma çabası.
Bu kadar hayıra verilecek evetler.
Anlatamamak mı anlamamak mı?
Doğrunun içindeki yalan.
Hep ruhumuzla boğuşuruz ya,
kelimeler de öyle işte.
Kimin doğrusu kime doğru!
İşte anlamamak.
Ya kendi doğrun!
İşte anlatamamak.
Bir bakış arıyorum
gerçek olabilecek kadar sessiz,cesaretli.
Ben bakıyorum da,
kafam bulanıyor kendi sesimden
Görüyorum..
Hiç susmıyacak kadar yalanım esasında..
Olan herşey benim yüzümden
Kendi sesimle boğulduğum zamanlar da
Başka elleri boynuma geçirttiğim zamanlar da
Karamsarım belki ama bundan besleniyorum..
Kendime yetmenin en kolay hali bunlar..
Her taşı şehrin ben ayak bastığımda anlamlı..
Ben sihri bulma peşindeyim..
Bulamazsam ....
Taş altına elini sokacak bir kahramanın..
sihir... aslında insana çekici gelen ama bulunması ve yapılması kolay olmayan bir şey... bazen bunu yapmasını bir insandan bekleyemezsin... taşın altına senin elini sokman gerekebilir... bu anı senden başka kimse bilemez... kelimelerin sana göre doğru başkasına göre de doğru olduğunda zaten o kahramanı bulacaksın ;) daha doğrusu o kahraman seni bulacak seni anlayacak... o zaman sihri kendin yaptığını anlayacaksın... o zaman zaten bütün olumsuzluklar bir yana nefes aldığını hissedeceksin... Hayat sen istediğinde senin istediğin şekilde şekillenir.. etrafındakilerde buna aracı olur....
YanıtlaSilbu durumda sanırım isteksiz yada isteyemeyen benim..
YanıtlaSilve ve yıne bu durumda...
olan hersey benım yuzumden ...
isteksiz değilsin ama belki biraz daha çabalamak gerekir bazen... olanlar senin yüzünden değil belkide bu şekilde olması gerektiği için olabilir... bu şekilde olması belki senin iyiliğin içindir belkide ilerde çok değil az ilerde güzel bir dönemeç geleceği içindir... olamaz mı? ;)
YanıtlaSil