Ne yılmış be..
Başladı başlayalı burnumu çıkaramadım çamurdan..
Hastalık,kaza,aile,iş,aşk,arkadaş..
Hepsi birbirine girmiş..
Az hava ısınsa da kendime gelsem dedikçe kendimden gittim..
Kasvetli halimden çıksam insanları da germesem dedikçe
"olmaz canım gel degajeme doğru.." diyen ayrı ters bir güçle savaşıyorum
Şunu anladım ki,yaşanmışlıkların hiçbirinden çıkarılan bir ders yok..
Sadece aynı hatayı tekrar tekrar yapma İSTEĞİMİZ var..
Evet istek..
Bu, "evrene pozitif mesaj yolla" sözleri
O feng shuiler,reikiler,yogalar vs.. hikâye..
Doğruyu yapabilme özelliğimiz,doğru aşkın karşımıza çıkma ihtimaliyle eş..
Bir kez yakaladın yakaladın,olmadı artık debelen dur..
Zor bu işler..
Nefesin göğüs kafesine dar gelmediği günleri yakalama işi
İradeye hakim olabilme işi
Karakterini bozmadan başka küçük karakterlere bürünme işi
Cesarete sahip olabilme işi
Verilen akılları kendinde kullanabilme işi
Kalp krizi geçirmeden aşık olabilme işi
Nasırlaşmış beynimizi akıllıymışız gibi satma işi
Görünmez duvarlara çarptığımızı çaktırmama işi..
"Hay içine sıçıyım"dedikçe kendi dibimize sıçtığımızı fark edebilme işi
Ne zordur yaşamak işi..
Ne zaman yeşile dönük yazılar yazacağımı bilmiyordum
Çok bunaldım şu kış boyu kendimden
Şimdilerde bir makam tutturmuşum
Bahar mı aşk mı meşk mi .. adsız..
İlk kez mesela birçok kararı birlikte verme arifesindeyim..
İsteklerim ile kaçışlarım arasında fikir ayrılıklarım var
En berbatı da bunları düşünüp karar vermeye zamanım yok
Kendime ayıracağım vaktim yok..
İşte bu yüzden bunaldım kendimden
Benden başka herkese vakit ayırdığım için
Mutlu olmalarını sağladığım için
Ey aptal ben..
Neyse!!
Tenime değen ılık havayı emiyorum şu ara
Yavaş yavaş çalışacak benim de yüz kaslarım
Gönlümde yaşayacak bu güzel aşk
Arkadaşlarla iki tek gecelerimiz başlıycak
Açık hava konserleri..
Çok ağlayacağım yine tenhalarda evet
Herkes geçti sanacak
Ve ben herkese yine gülen gözlerle bakacağım..
Boşluk bu..
Kendi kusurlarımı saklayıp başka kusurları bulduğumdan beri
Zamanın doğrusunu aradığım
Bulunması düğüm bir boşlukta içim..
Duruluyor insan bir süre sonra
Yavaşlıyor
Gençlikteki gibi değil sevmeler,haykırışlar,ağlayışlar
Mantık bile sona eriyor zamanın karşısında
En doğru dediğimiz şey zamana çarptı mı elinde hiçbirşeyi kalmıyor insanın..
Sevgilinin,eşin,dostluğun doğrusu yok
Zamanın doğrusu onları hayatınıza sokan..
Aşığım,hüzünlü bir yanım
Yanlış zamanda doğru adam bu
Yetişmiyor elim..
Gözyaşlarımı bile silemiyorum..
Hiç hesapta yoktu yalnızlığıma yeniden gömüleceğim
Hüküm giydirildi üstüme
Olmaz derken oldu birdenbire
Göz açıp kapayıncaya kadar aşıktı bu beden..
Anlamam uzun sürdü..
Birini bu derece sevmeyi unutmuşum
Büyü bozulmuş bir çift bakışla
Yapabilirim sandım
Aşkına değmeden yürüyebilirim
Nefesim hızlı,kalbim sıkışık,adımlarım yavaş,kafam dolu
Evim,odam,dostlarım dar
Gitmelisin diyor bişey
Görmezsen dayanırsın
Görmezsen yaşarsın
Kimi görmeden duramaz sevdiğini
Ben gördükçe unutamam kederimi
Kırıldı ayna..
Alışamamaktan..
Sabır kafi gelmez
Kendine tahammülsüz,aşka özlemli
Ama üzgün,gönülsüz.
Bir saatten diğerine geçerken hayat
Biraz daha unutulmuş olmanın inceliğinde
Saydamlığını kaybeden bir ayna..
Yorgun bir kadın.
Yürürken gölgesinden usanmış,
Bir mum ışığı edasında aşık bir kadın
Tüm kuşları uçurdu,örtbas etti hayallerini
Kasırgası sakin,umutlu yine de..
Telaşsız bir gemiye yetişme çabasında
Köhne bir çay bahçesinde
İnce belli bardaktaki çayda
Demlenmiş bi hayatın tadında
Bazen İstanbul'un tepesinde
Bazen en kuytu köşesinde
Kendini bildiği yerde..
Bodrum havasında aşık bir kadın..
Tuz buz bir kalp..
Soğuk elli,buğday tenli,hep kaybetmiş bir kadın.
İstekleri örselenmiş,sevgisini törpülemiş
Gülen gözleriyle yüzü belirgin
Bir mum ışığı edasında aşık bir kadın..
Az evvel geçtiğim yollara kaç kez bastığımı düşündüm.
Kaç canın içimi acıttığını yada kaç cana malolduğumu da.
Hatanın sırrını çözdüğümde kaç kez baştan başladığımı.
Kendimi
Her birini ayrı sevdiğim insanları aynı sevmiş buldum bugün.
Kaç eşya eskittim acaba!
Kaç dokunuşun kölesi oldum!
Kaç aşka ağladım!
Üzüldüm
Çoğu semtini bilmediğim şehrime layık bulmadım kendimi
Ağzımdan çıkan kelimeleri cümle yapmakta zorlandığım zamanları
Düşündüm bugün..
Sevmeyi sevilmenin tadıyla harmanlamışım.
Bugün taşları ömrüm gibi sayarken çözdüm.
Aşkla öğrendim kendi gerçeğimi.
Sevmenin aşkla yollarını ayırdığımda
Çıktı kalbim saklandığı yerden.
Bugün;
Daha basmam gereken yolların
Cana muhtaçlığımın,ilaç olan varlığımın farkına vardım..
Bugün;
Dünden hesapsız
Kendime alıştım.
Yorgun şehrin zinde siyaseti
Yazın tüm çiçekleri açmış ama hava yaz değil
Görünen hiçbirşey aslen gerçek değil
Doyumsuzluğu yaşarız içe işlenen
Düzene özlem yok,kötüye alışkanlık bu
Sevilir taş sektirmek,taşlamak da..
Misket oyunundan kalma
Ufak oyunlarla yenilir güçsüz
Hatta misket kim bilmeden dağıtır zinde siyaset.
Yorgun şehrim
Tek zindelik siyaset
Akşamları açan çiçekler hala kapalı
Her gece üzgün haberlerin müdavimleriyle
Ciğeri yanan şehir
Başı boş altı zengin şehir.
Artık tek sevdiğim ismin.
Susulacak zamanlar aslında
Dil cezalı düşünmek suç
Bir öfkeye mahkum olup çıkılmış
Sanki sırlar yüzlere yapışmış
Ben de o çocuklardan biriyim
Tebeşirli dönemlerin
Bulutların duman olduğunu sandığım dönemlerin
80 lerin..
Hem vatanından hem düşünmekten
Hem de yaşamaktan vazgeçmeyen insanların çocuklarından..
Şimdi gümüş zamanlardayım.
Parlatılmış saatleri var yaşamın
Bölünmüş toprakları..
Ve üstünde öfkeye mağlup olmuş
Islak gözlü ben de varım..
Aşkın en katı haliyle yaklaştı..
Ruhunu gözleriyle çözdüğü kadın karşısındaydı
Resim gibiydi.
Dokunamıyor,duyamıyordu.
Ama gülen gözleriyle hala ona bakıyordu.
Yüzü üşürken ısınıyordu.
Dokundu kendine.
Ellerine baktı uzunca.
Bir temasla cennet yakındı.
Yaşadığını anladığında gölgesinden korkmuştu.
Güldü gözleri bu kez gölgeye.
Aşktı O..
Isınan yüzüyle yaklaştı aşka.
Çözüldü en katı hali tuttu ellerinden
Bastırdı o resim bedeni aşkın göğsüne.
Titredi.
Aynadaki bedene yeni umutlar çizdi.
Yaşı ortalamanın üstünde olan bir kadından daha iyi bir analist bulamazsınız..
Çünkü bunun direk duygu yaşanmışlığıyla alakası var..
Bir erkeği kontrol edebilme yeteneği
Yalan söylediğini anlayabilme yeteneği
Gözleri ile ağzının arasındaki o ince nüansı fark edebilme yeteneği
çoğu kadında var..
Aslında tüm kadınlarda var demek isterdim ama diyemem..
Çünkü her kadın anlar ama o "çoğu" anlamamazlıktan gelir..
Mesela karşınızdaki erkeğe kur yaptığınızda ilk sözlerini beyniniz
liste şeklinde döker..
İlk sıradakiler onların ağzından çıkanlar olacaktır ve bu hiç şaşmaz..
Her erkeğin aklında başka bir kadın mutlaka vardır..
Hayatında yoksa da aklında mutlak suretle..
"sen benim için teksin" sözü çok göreceli bir kavram..
Bunu ya kadının diğerlerinden apayrı bir özelliği varsa diyebilir..
Ya toy bir adamdır ilk o kadını sevmiştir o diyebilir..
Ya da beden geçişlerinden usanmış bir adam diyebilir
"ki bu durumda bile aklında başkası olabilir"
Yani hanımlar hiç bir erkeğin tek kadını olamazsınız ..
Ama "hayatını devam ettirmek,yaşlanmak,çocuklarının annesi" olmasını istediği bir kadın olabilirsiniz..
Ki bence bu aklında olmaktan daha konulu bir durumdur..
Bir erkeğe güvenmemizi sağlayan tek şey onun duruşudur..
Konuşması,zevkleri,yaptığı işi,çevresi,davranışları,hareketleri
ona ne kadar güvenebileceğimizi belirler..
Fakat yine de hiç kimse sonuna kadar güvenmez..
Aldatabilir,yalan söyleyebilir ama bunu duruşunun dozu belirler
Kadın da kendi dozunu ayarlar..
Bir erkekle ilk geçirilen birkaç saat bundan sonraki saatleri netleştirir..
Ve inanın bunu her kadın anlar..
Hanımlar :) kafanızı salladığınızı görür gibiyim.. :)
Mesela ilk telefon konuşmasında erkeğin hangi kelimeleri kullanacağını
önceden tahmin etmek zor değildir..
Söylemek istediklerini kadının kulağına gönderen o olmaz hiç bir zaman..
Yine kadındır..
Çünkü, konuşmasını kadın yönlendirir..
Frenler yada rahatlatır..
Erkeklerin beyninde kadınların yaptırım gücü,yeri yerinden oynatabilir :))
İlk görüşmede erkeğin giyimi de çok şey anlatır..
Renk uyumuna verdiği önem kendisine verdiği önemin ifadesidir..
Zor biri olduğunun sinyalini verir..
Fakat ulaşılamaz da değildir ..
Bu tiplerin bazıları idareyi kendilerinden bir kadına devretmeyi severler,
Ne kadar zor görünseler de..
Erkek eğer sokakta kadının elini tutarak yürüyorsa,
bu çevresel etkenlerden yana bir endişesi yok demektir..
Kadının koluna yada kendi koluna girilmesini istiyorsa ,
kadını tam olarak benimsememiş fakat yakınlığından memnun demektir..
Çok kibar yada çok kaba olan erkek hiç bir kadına faydalı olmayan erkektir..
Konuları erteleyen,soruları geçiştiren erkek kendi hayatı hakkında
mutlak bir sıkıntı içindedir..
Ve böyle bir durumda ilk yapacağı şey kadından uzaklaşmak olur..
Fakat yanlış bilinen bir şey var..
Kadının bunca analizi yaparken en çok dikkat ettiği şey
ne kadar kendi olduğudur..
Dikkatini vermesi yeterlidir gerisini kadın halleder..
Yani kadının zaten bildiğini erkek de davranışlarıyla onaylarsa "evet bu o.. " dedirtecektir..
Yani bir kadının "erkeği" olmak o kadar da zor değildir.. :)
Good Luck
NOT: Bir kadının başka bir kadını analizinden ayrıca bahsedicem..
:) Bazen yazmak için mutlu olmayı bekleriz..
Yoksa hep karamsar görünürüz..
Peki,mutlu olmak için ne yaparız?
Bu o kadar göreceli cevaplara hapis bir soru ki..
Cevaplamadan evvel en az 3 dk. düşündüğünüz..
Ama ben şunu söyleyebilirim ki..
Yaptığınız her şey yaşamak için
Bu yaşam anlarında ne zaman gülerseniz işte o zaman mutlusunuz..
Hayatınızı güldüğünüz insanlara,ortamlara yönlendirdiğinizde mutlusunuz..
Önce kendi değerinizi anladığınızda mutlusunuz..
Başka yaşamları iyi analiz edebildiğinizde mutlusunuz..
Heyecanlandığınız da,çok sevindiğinizde,merhametli olduğunuzda mutlusunuz..
Ayrıca, bu insanlardan biri olduğunuzda da mutlu olursunuz..
:) Sabah kalktığınızda yüzünüzde bir tebessüm olsun..
Önce kendiniz için..
Sokaktayken gözlerinizde devam etsin..
Gözünüze bakmaktan çekinmeyenler için..
Merhametli olun..
Tüm karşılaşabileceğiniz olaylar için..
:) Sağduyulu olun..
Yolunuza çıkacak tüm engeller için..
Ahh Annem.. :)
Varlığı,ağızdan bahsi çıkmadan evvel deriiiiiin bir "aaahh...." çektirir..
Öyle garip bir kadındır ki hakkında ne yazacağımı bile bulamayabilirim.
Öncelikle çoğumuz gibi;
"Annecim seni çok seviyorum.... bla bla bla..." biçiminde değil de şöyle bahsedeyim..
İlk içkimi ve sigaramı yanında (izin vermemesine rağmen) gözünün içine
baka baka içtiğim
Mastika oynamayı 15 dk öğrendiğim Çiçek p. gecelerini öğreten
Dolphin'in Andromeda'nın en popüler zamanlarında pistte coştuğum
Arkadaşlarımla ilk kez çıkacağım tatile müdahil olup
oteli ayağa kaldırıp,ertesi gün geri döndüğüm
Fıstıkağacı'nda öpüşen bir çiftin üstüne atlayan
Eve geldiğimde "Ali'm geldi" diyen
Her seferinde çantamı karıştırdığını ağzından kaçıran
Mütemadiyen şirketi arayıp "sıkıldım,gel artık" diyen
Parmağı kırılsa "felç oldum" feryatlı
Lakabı "Köşe Kadısı" olan kadındır benim Annem.. :)
Şimdi O benim çocuğum ve O'nunla gurur duyuyorum..
